رکود قریب‌الوقوع امیدهای بهبود را از میان می‌برد
به گزارش نفیرنفت | شبکه خبری صنعت نفت ایران؛
قیمت‌های پلی‌اولفین منطقه‌ای به جز مارس و آوریل که اوح‌گیری هزینه‌ها، قیمت‌ها را به رکوردهای صعودی جدیدی فرستاد، در باقی ایام سال ۲۰۲۲ ازرویه‌های افزایشی خود بازگشتند. اصلاحات قیمتی با عادی‌سازی نرخ باربری و کاهش هزینه‌کرد مصرف‌کننده همزمان با ترکیبی از فاکتورهای نزولی صورت گرفت.
از آنجایی که بازارهای پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن سال ۲۰۲۲ را با روندی ضعیف به پایان رساندند، پیش‌بینی‌ها عمدتاً با توجه به شرایطی بغرنجی که تولیدکنندگان اروپایی با آن مواجه‌اند، هر گونه تغییر قابل توجه در کوتاه‌مدت را رد می‌کند. پیش از این که سه ماهه اول ۲۰۲۳ را دقیق‌تر بررسی کنیم، اجازه دهید خلاصه شرایط سال ۲۰۲۲ را به طور مختصر و مفید ارائه دهیم.
نگاهی مجدد به بازارهای پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن در ۲۰۲۲: حباب ترکید، اما قیمت‌ها در اروپا بالا باقی ماند
با نگاهی بر داده‌های تاریخی، سطح قیمتی ۱۵۰۰ یورو در هر تن (اف‌دی) برای گریدهای هموپلیمر پلی‌پروپیلن و فیلم پلی‌اتیلن بسیار حیاتی بوده، زیراقیمت‌ها تنها چند مرتبه این سطح را لمس کردند. اگرچه پاندمی با ایجاد مشکلاتی قیمت‌ها را برای یک سال و نیم در ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ بالای این مرز نگاه داشت.
سیر صعودی آوریل تقاضا را نابود کرد
بر خلاف نیمه اول ۲۰۲۱ که قیمت‌ها به دلیل اختلالات زنجیره عرضه اوج گرفته بودند، قیمت‌ها در ۲۰۲۲ عمدتاً به دلیل فشار هزینه‌ها، رکوردهای جدیدی را جابجا کردند. بازارهای پلی‌اولفین و دیگر بازارهای پلیمری، به دلیل افزایش قیمت‌های قراردادی مونومر و اوج‌گیری هزینه‌های انرژی در آوریل، رویه‌های صعودی قابل توجهی را به ثبت رساندند. قیمت‌ها متناسب با گرید محصول به حدود ۲۰۰۰ تا ۲۳۰۰ یورو در هر تن (اف‌دی) افزایش یافته، و در آن لحظه به نقطه اوج خود رسیدند.
اکثر معامله‌کنندگان اشاره داشتند که حجم رویه‌های صعودی آوریل در آن زمان تقاضا را نابود کرد. بازارهای پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن از ماه می همراه با ضعف خرید در پاسخ به سطوح متورم قیمت‌های نقدی تغییر جهت دادند، و در پنج ماه بعد از آن سیری نزولی داشتند.
سطوح بالای قیمت‌های نقدی در مقیاس جهانی
از آغاز سه ماهه دوم، حباب بازارهای پلی‌اولفین اروپا ترکید. این امر از تعدیل مسائل زنجیره عرضه به دنبال سقوط نرخ‌های باربری و روند نزولی جهانی نشئت گرفت، که درها را برای واردات گشود و به تقلیل این حباب کمک کرد.
بر خلاف پی‌وی‌سی، بازارهای پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن به دلیل فراوانی منابع وارداتی، اصلاحات نزولی شدیدتری را از اوج خود در آوریل ۲۰۲۲ تجربه کردند. زمانی که سقوط نرخ‌های باربری و حاشیه سودهای قابل توجه اروپایی را در نظر می‌گیریم، این اتفاق به هیچ وجه غافلگیرکننده نیست. قیمت‌های وارداتی رقابتی فشار زیادی بر بازارهای نقدی پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن وارد کردند، در حالی که تخریب تقاضا همزمان با اوج‌گیری قیمت‌های انرژی به دنبال جنگ، آسیب شدیدی را بر مصرف رزین به بار آورد.
قیمت‌ها پس از تغییر جریان خود در مه در حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد افت کردند، و همین امر از بهبود کوتاه‌مدت در دوره اکتبر تا نوامبر جلوگیری کرد. برخی گریدها همچنان بالای سطوح میانگین خود از ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ قرار دارند. البته شکی نیست که کاهش نرخ‌های بهره‌برداری و همچنین هزینه‌های بالای تولید در سراسر منطقه نقش خود را در این اتفاق ایفا کرده‌اند.
برتری قیمتی اروپا در ۲۰۲۱ نسبت به چین، جنوب شرق آسیا و ترکیه به بیشترین میزان خود در تمام ادوار رسید. اگر چه بر اساس داده‌های شاخص قیمتی کموربیس، در حال حاضر اختلاف قیمتی اروپا با دیگر مناطق خفیف‌تر است، اما همچنان برتری قیمتی آن نسبت به این بازارها بالاتر از حد معمول می‌باشد. برای مثال، برتری قیمتی هموپلیمر پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن سبک نقدی در اروپا نسبت به قیمت‌های وارداتی چین از میزان رکورد ۱۴۵۰ دلار در هر تن در مه ۲۰۲۱ به زیر ۵۵۰ دلار در هر تن تا دسامبر ۲۰۲۲ افت کرد.
چشم‌انداز سه ماهه اول تحت احاطه نگرانی‌ها از رکود
در طول سال ۲۰۲۲، زمینه‌های اصلی کاربرد پلی‌پروپیلن از جمله خودروسازی و کالاهای بادوام بیش از همه تحت تاثیر بحران هزینه زندگی قرار گرفتند. حمایت مداوم از سوی بخش بسته‌بندی – به خصوص بسته‌بندی غذا، محصولات دارویی و بهداشتی – تا حدود قابل ملاحظه‌ای تقاضای پلی‌اتیلن را تقویت کرد.
آنچه که در بازارهای پایین‌دستی رایج بوده، این است که هزینه‌کرد مصرف‌کننده تحت فشار نگرانی‌های فزاینده از رکود همزمان با افزایش قریب‌الوقوع نرخ‌های بهره و داده‌های اقتصادی ضعیف از چین، اروپا و ایالات متحده می‌باشد.
در حالی که پیش‌بینی می‌شود ایالات متحده در اوایل ۲۰۲۳ با رکودی سطحی مواجه شود، تحلیلگران بر این باورند که اقتصاد اروپا هم‌اکنون در رکود به سر می‌برد. همچنین در رابطه با چین، که در برابر امواج ابتلا آمادگی خوبی ندارد، جو بازار علیرغم تعدیل محدودیت‌ها، تحت فشار اوج‌گیری موارد ابتلا به کووید-۱۹ است. از این رو، دومین اقتصاد بزرگ جهان همچنان در معرض تردیدهایی است که می‌توانند تجارت‌ها را متوقف کرده و رشد اقتصادی را کاهش دهند.
فعالیت‌های خرید رزین در سه ماهه پایانی ۲۰۲۲ همزمان با چشم‌انداز منفی سه ماهه اول ۲۰۲۳، ضعیف باقی ماند. احتمال می‌رود از آنجایی که تجارت‌های نهایی از سفارشات اندک همزمان با نگرانی‌ها از رکود و همچنینهزینه‌های بالای خدمات شهری رنج می‌برند، بازارهای کالا شروعی ضعیف در ۲۰۲۳ داشته باشند. البته احتمالاً حجم خرید در ژانویه به دلیل نیازهای بازذخیره‌سازی، نسبت به ماه‌های قبل بیشتر باشد.
با این وجود، باید ایستاد و دید که آیا بخش‌های پایین‌دستی پس از عملکرد ضعیف در ۲۰۲۲، شاهد تقاضای انباشتی و شکوفایی در فصل معمول اوج بازار در سال ۲۰۲۳ خواهند بود یا خیر.
تلاش‌ها برای ایحاد تعادل مجدد در سطوح عرضه تا کنون ناکام مانده است
کاهش نرخ‌های بهره‌برداری در کنار دیگر وقفه‌های تولید در حمایت از بازارهای پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن همزمان با افت تقاضا و افزایش حجم‌های وارداتی، ناموفق بودند. عرضه کلی بازار به جز چند گرید خاص، فراوان می‌باشد. این نکته از دلایل اصلی بهبود کوتاه‌مدت قیمت‌ها در اکتبر و نوامبر پیش از عقب‌نشینی در دسامبر بود.
با این حال تولیدکنندگان متعهد شده‌اند تا در سال ۲۰۲۳ نرخ‌های بهره‌برداری خود را بیش از پیش کاهش دهند
حداقل ۲ تولیدکننده بزرگ متعهد شده‌اند تا نرخ تولیدات خود را در ۲۰۲۳ پایین نگاه دارند، در حالی که معامله‌کنندگان بازار احتمال کاهش نرخ‌های بهره‌برداری از سوی دیگر عرضه‌کنندگان منطقه‌ای را رد نمی‌کنند. دلیل این امر ناشی از تقاضای ضعیف مشتقات و هزینه‌های بالای تولید می‌باشد.
نوسانات خوراک نقشی اساسی در موضع احتیاطی تولیدکنندگان اروپایی ایفا می‌کند که خود را برای قیمت‌های بالاتر انرژی در طی زمستان آماده می‌کنند. حاشیه سودهای اندک تولیدکنندگان را بر آن داشته تا نسبت به احتمال افت قیمت‌ها هوشیار باشند. تولیدکنندگان قصد دارند اضافه پرداخت ثابتی را بابت هزینه انرژی در قراردادهای ۲۰۲۳ خود اعمال کنند، که البته تا کنون با مقاومت خریداران مواجه شده است.
به عبارت دیگر، احتمال نمی‌رود قیمت‌ها با حمایت از سوی کاهش دسترسی‌پذیری شاهد سطوح پایین سابق باشند.
نگاه‌ها خیره بر ظرفیت‌های جدید
اگر چه میزان کاهش نرخ‌های بهره‌برداری در سراسر منطقه قابل توجه می‌باشد، اما همچنان باید ایستاد و دید که آیا وزنه بیشتری نسبت به ظرفیت‌های جدید خواهند داشت یا خیر. نگاه‌ها بر داده‌های آماری واردات خیره خواهد شد، و فعالان بازار فراوانی عرضه بالقوه در نتیجه ظرفیت‌های جدید در ایالات متحده و چین را در نظر خواهند داشت. بر اساس داده‌های تولیدی کموربیس، همزمان با بهره‌برداری از ۶.۸ میلیون تن ظرفیت جدید پلی‌اتیلن و ۱۱.۷ میلیون تن ظرفیت جدید پلی‌پروپیلن در سال ۲۰۲۳، عدم تعادل عرضه همچنان برقرار خواهد بود. در پی این امر رقابت داغی در بازار شکل خواهد گرفت.
در صورتی که قیمت‌ها در اروپا بالا باقی بمانند و دیگر بازارهای اصلی به خصوص چین، تا حدود خوبی بهبود نیابند، اروپا همچنان مقصد اصلی عرضه‌کنندگان پلی‌اتیلن آمریکایی خواهد بود. به همین شکل، هزینه‌های بالاتر تولید در اروپا و بهره‌وری عرضه‌کنندگان آمریکایی از هزینه‌های کمتر خوراک در کنار نرخ‌های باربری پایین‌تر، می‌توانند به تثبیت جایگاه صادرکنندگان آمریکایی کمک کنند.
صادرات پلی‌اتیلن آمریکا به اروپا در دوره ژانویه تا اکتبر به بیش از ۱.۲ میلیون تن رسید، و با این وجود احتمال می‌رود صادرات کل سال آمریکا با وجود فعالیت‌های انبارزدایی پایان سال رکورد جدیدی را ثبت کند. فلواقع، پیش‌بینی ورود محموله‌های وارداتی، امید بهبود در کوتاه‌مدت را کاهش داد.
با توجه به این که چین خودکفایی خود را افزایش داد و صادراتش به ترکیه، جنوب شرق آسیا و هند را در طول سال ۲۰۲۲ تقویت کرد، عرضه‌کنندگان اصلی پلی‌پروپیلن شامل عربستان سعودی و کره جنوبی با افزایش رقابت در بازارهای صادراتی مواجه شدند. همچنین از آنجایی که ۸۰ درصد ظرفیت‌های جدید پلی‌پروپیلن در چین واقع شده‌اند، شرایط در سال ۲۰۲۳ نیز به همین شکل خواهد بود.