مصرف جهانی سوخت های فسیلی همچنان هر سال بیش از یک درصد در حال افزایش است. با این حال، نفت محبوبیت خود را به نفع گاز طبیعی، بخاطر برای محیط زیست خوب، از دست داده است. گاز طبیعی دوستدار محیط زیست ترین، سوخت فسیلی است؛ و آن را به عنوان پل ارتباطی بین منابع انرژی تجدید ناپذیر و تجدیدپذیر در نظر می گیرند. مشکل این است که سوخت‌های فسیلی میلیون‌ها سال پیش شکل گرفته‌اند، بنابراین انتظار برای تشکیل سوخت‌های فسیلی جدید با افزایش تقاضای جهانی متعادل نیست. ذخایر جهانی به زودی خالی می شود. ذخایر سوخت فسیلی که میلیون‌ها سال پیش تشکیل شده، اما تنها برای حدود ۲۰۰ سال است که مورد استفاده جدی قرار گرفته اند و بسیار سریع در حال تخلیه هستند. همچنین بدیهی است که تاریخ دقیق تمام شدن این سوخت ها مشخص نیست. به این دلیل است که ما همچنان به کشف ذخایر جدید ادامه می دهیم، با این حال، تعداد جدید ذخایر کم است: آنها نمی توانند نیازهای جمعیت جهان را با سطوح فعلی و مورد انتظار آینده برآورده کنند.
بر اساس تحقیقات انجام سده و داده های سال ۲۰۱۵، وضعت فعلی در مورد زمان تخلیه ذخایر جانی سوخت های فسیلی به این صورت است: ۱)روغن: ۵۱ سال ۲)زغال سنگ: ۱۱۴ سال ۴) گاز طبیعی: ۵۳ سال.

منابع دیگر تخمین می‌زنند که سوخت‌های فسیلی جهان خیلی زودتر تمام می‌شود برای مثال، ذخایر نفتی تا سال ۲۰۵۲ به اتمام خواهند رسید. ما فقط بخاطر رو به اتمام بودن سوخت های فسیلی، مجبور نیستیم مصرف سوخت های فسیلی خود را کاهش دهیم و به انرژی سبز روی بیاوریم، بلکه به این دلیل که زغال سنگ و نفت به محیط زیست جهانی، آسیب جدی می زنند‌، ناگزیر از عدم استفاده از آنها هستیم.

انرژی های تجدیدپذیر تنها ۵ درصد از انرژی مورد نیاز جهان را تامین می کنند، در حالی که این نسبت برای انرژی هسته ای ۴ درصد است. نیروگاه های هسته ای نیز هر چند منابع امن انرژی هستند، مشکل ذخیره سازی زباله های هسته ای دارند. به احتمال زیاد جهان به جای «راه هسته ای» «راه سبز» را در پیش خواهد گرفت.