توسعه منطقه‌ای و تمرکز زدایی نیازمند بستری سازی مناسب؛

نمایشگاه پتروشیمی خوزستان به جای اهواز در ماهشهر برگزار شود/ تمرکز زدایی آغاز شود، زیرساخت‌ها برای توسعه مناسب است

یادداشت وارده؛

به گزارش نفیرنفت | شبکه خبری صنعت نفت ایران؛  وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در یادداشتی با محوریت نگاه دولت دکتر پزشکیان و تأکید بر اهمیت «توسعه منطقه‌ای»، نیاز به بهره‌برداری بهینه از ظرفیت‌های محلی در راستای بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی را تشریح و خواستار توجه بیشتر به پتانسیل‌های مناطق مختلف کشور شد. او بر لزوم تقویت زیرساخت‌ها و رشد اقتصادی در مناطق کمتر توسعه‌یافته تأکید کرد و اعلام داشت که سیاست‌های دولتی باید در راستای حمایت از این مناطق طراحی شوند.

این تأکید بر «توسعه متوازن» به عنوان ایده دولت وفاق ملی و تقویت هاب‌های صنعتی در نقاط مختلف کشور، به ویژه در مناطقی همچون ماهشهر که در قلب صنعت پتروشیمی ایران قرار دارد، می‌تواند نقشه راهی برای تغییر رویکردهایی باشد که برگزاری نمایشگاه‌ها و رویدادهای صنعتی را از شهرهایی دور از کانون‌های تولید و صنعت به سمت نقاط اصلی و اثرگذار هدایت می‌کند.

وزیر در یادداشت خود به این نکته اشاره داشت که «ظرفیت‌های محلی باید در نظر گرفته شوند» تا به توسعه پایدار و ایجاد اشتغال در این مناطق منجر شود. این همان منطقی است که باید در زمینه برگزاری نمایشگاه‌های تخصصی مانند نمایشگاه صنعت پتروشیمی به کار گرفته شود. چرا که ماهشهر، با زیرساخت‌های پیشرفته و جایگاه استراتژیک خود در صنعت پتروشیمی، می‌تواند به عنوان یک قطب اصلی در برگزاری رویدادهای صنعتی شناخته شود.

** چرا ماهشهر باید میزبان نمایشگاه پتروشیمی خوزستان باشد؟

بندر ماهشهر، به عنوانهاب‌ اول صنعت پتروشیمی ایران دارای تمام ظرفیت‌ها و زیرساخت‌های لازم برای میزبانی یک رویداد حتی در سطح بین‌المللی همچون نمایشگاه پتروشیمی است. این شهر سابقه‌ی میزبانی از مسابقات بین‌المللی را دارد و نمایشگاه مهم گروه صنایع پتروشیمی خلیج فارس را میزبانی کرده است. بیش از ۲۵ شرکت پتروشیمیایی و مجموعه‌های بزرگ صنعتی در این منطقه فعالیت دارند. زیرساخت‌های حمل و نقل، اقامتی و خدماتی این منطقه که از قضا توسط شرکت ملی صنایع پتروشیمی در دهه هشتاد شمسی توسعه یافته است‌ و اکنون در اختیار شرکت‌های پتروشیمی و عملیات غیرصنعتی است به حدی پیشرفته است که برای برگزاری نمایشگاه‌ها و رویدادهای بین‌المللی به هیچ وجه با چالش مواجه نخواهد شد.

همچنین، این منطقه از نظر «امنیت» و «آرامش» نیز شرایط مناسبی برای میزبانی چنین رویدادهایی دارد. علاوه بر این، با وجود فرودگاه اختصاصی پتروشیمی، هتل‌ها، مجتمع‌های رفاهی و امکانات اقامتی در شهرک بعثت یا همان ممکو و هتل هایی که با توسعه پتروشیمی توسط بخش خصوصی در ماهشهر ایجاد شده‌اند، امکان پذیرش و اسکان شرکت‌کنندگان و بازدیدکنندگان به راحتی فراهم است. هرچند که نباید از آب و هوای معتدل در این فصل سال و وجود مرکز تفریحی پتروشیمی بندرامام در جوار دریاچه نمک و پارک بزرگ ارم که توسط پتروشیمی ایجاد شده است، گذشت!

**چالش‌های برگزاری نمایشگاه در اهواز

در مقابل، برگزاری نمایشگاه در اهواز و به فاصله کمتر از ۱۰ روز از نمایشگاه صنعت نفت در این شهر که جامعه‌ی صنعتی را به اشباع رسانده است، می‌تواند مشکلات متعددی برای غرفه‌داران که سرمایه‌های صنعت پتروشیمی هستند، در مسیر پر تردد و خطرناک آزادراه خلیج فارس داشته باشد.

در واقع از این باب که شهر اهواز تا کیلومترها دورتر از خود با صنعت پتروشیمی بیگانه است، به مانند آن می‌ماند که یک شرکت کشتی‌سازی را در یک شهر کویری غیرساحلی و در مرکز کشور احداث کنیم.

**توسعه منطقه‌ای به مثابه یک اولویت

یکی از اهداف اساسی دولت وفاق ملی، ارتقای «عدالت اجتماعی» و «توسعه اقتصادی» در مناطق مختلف کشور است. در این راستا، سیاست‌های دولتی باید به سمت تقویت «اقتصاد منطقه‌ای» و «ایجاد زیرساخت‌های صنعتی و رفاهی در مناطق کمتر توسعه‌یافته» هدایت شوند. این رویکرد نه تنها به «تقویت ظرفیت‌های محلی» کمک می‌کند، بلکه به «توزیع عادلانه‌تر منابع» و ایجاد فرصت‌های شغلی در سراسر کشور نیز منجر خواهد شد. در واقع برگزاری نمایشگاه صنعت پتروشیمی در ماهشهر، نه تنها از لحاظ صنعتی منطقی است بلکه از جنبه اقتصادی نیز می‌تواند به نفع رشد و توسعه پایدار این منطقه و به جریان افتادن اقتصاد در این شهر مهم جنوب غربی باشد.

**اقدام‌های مسئولین صنعت پتروشیمی

در این میان، از مسئولین «سازمان منطقه ویژه اقتصادی» و «شرکت ملی صنایع پتروشیمی» انتظار می‌رود که با توجه به ظرفیت‌های ویژه بندرماهشهر، به این نکته توجه کنند که برگزاری این رویداد در این منطقه نه تنها در راستای «تقویت صنعت پتروشیمی»، «معرفی فاز دوم منطقه ویژه اقتصادی به عنوان یک ابر پروژه ملی» و «توسعه اقتصادی پایدار» است، بلکه می‌تواند با توجه به ظرفیت موجود، موجب توسعه «هاب صنایع پایین دستی» و در نتیجه پایانی بر خام فروشی باشد و اقتصاد ملی را در کنار اقتصاد منطقه‌ای مورد تحول قرار دهد.